تاریخچه سقف کاذب:

سقف آویز برای اولین بار در اواسط قرن چهاردهم میلادی در ژاپن با هدف زیبایی معابد استفاده شد و در ادامه در اواخر قرن پانزدهم میلادی نیز انگلیسی ها به منظور آکوستیک نمودن سالن های تئاتر از این سیستم برای سقف استفاده نمودند.

در اوایل قرن بیستم میلادی آمریکایی ها برای پوشش سقف های تالارهای بزرگ خود از سیستم تایل و نگهدارنده های ویژه استفاده نمودند، در این سیستم در صورت نیاز به تعمیر سقف یا ادوات زیر آن امکان دسترسی به فضای زیرین سقف نبود مگر اینکه از کناره های سقف اقدام به باز کردن کل سقف می شد و بعد از انجام تعمیرات سپس تمام تایل ها مجدد نصب می گشت. این فرآیند بسیار وقت گیر و هزینه بر بود. در سال 1958 فردی به نام دونالد ا. براون سیستم سقف کاذب قابل دسترس را به نام خود به ثبت رساند. در این سیستم امکان دسترسی به هر نقطه از فضای سقف وجود داشت. از براون به عنوان مخترع سیستم سقف آویز یاد می شود.

با آغاز قرن بیستم و ارزشمند تر شدن منابع انرژی صنعت ساخت نیز به سمت کاهش اتلاف انرژی شروع به حرکت نمود و سقف کاذب نیز به عنوان عنصری از عناصر ساختمانی در راستای تأمین اهداف کاهش مصرف انرژی مورد توجه قرار گرفت.

ورود سقف های کاذب فلزی (گالوانیزه و آلومنیومی) به ایران در ابتدا توسط شرکت دانمارکی دامپا و شرکت آمریکایی هانتر داگلاس صورت پذیرفت، در ادامه در سال 1355 شمسی گروه صنعتی اکباتان به عنوان اولین تولید کننده سقف کاذب در ایران اقدام به راه اندازی خط تولید سقف های دامپای گالوانیزه و آلومینیومی به مدیریت مهندس یحی وفایی (مدیریت محترم تولید شرکت کدکن مبین سازه) نمود.

فروش سقف کاذب در انواع مدلها توسط شرکت کدکن مبین سازه ؛ برای استعلام قیمت با کارشناسان ما تماس بگیرید.